In de morgen hebben we koffie en een tostada genuttigd op een terras, en rond een uur of 12 zijn we gaan rijden richting onze Molino in Alcaucin. Onderweg hebben we nog even de banden van de Punto op spanning gebracht want daar hadden ze bij Recordcar ook niet echt meer naar gekeken. Ondanks discussie/twijfel over de juiste afslag reden we in een keer naar het bergdorp. De routebeschrijving naar het huis was prima, alleen we waren iets te vroeg met het kiezen van de smalle weg naar beneden. Hier moet het zijn. Een keiige weg met hobbels en kuilen, we zijn een stukje naar beneden gelopen maar vonden het huis nog niet. Eerst maar even terug naar het dorp om wat te drinken, we waren toch veel te vroeg, konden pas om 16.00 terecht.
In het dorp, schattig dorp overigens met smalle straatjes en trappen naar boven de berg op, gingen we iets drinken bij een bar aan de rand van het dorp; la Cocina de Carlos. Binnen een groot lokaal met hammen boven de bar en een terras met prachtig uitzicht. De bediening glimlachte vriendelijk maar nam geen bestelling op. Dus maar twee aquaatjes aan de bar gehaald, die vol zat met lokaal mannelijk volk. Op het terras keken we gefascineerd naar een geile vrouw die op en neer paradeerde met haar tieten en een boek. Voor we vertrokken toch nog even aan de ober gevraagd of hij het huis kende waar we moesten zijn. Dat was slim want hij kende het en gaf een gedetailleerde routebeschrijving met tekening. Daaruit bleek dat de weg die wij op het oog hadden de verkeerde was. Nu reden we in een keer goed....
